Once we go black, we'll be back

Na 3 maanden, 86 dagen, 2064 uren, 123840 minuten of 7430400 seconden komen we terug naar huis.
Wist je dat:
-we nieuwe buren hebben. Een oude Britse vrouw met een jonge Gambiaan.
-we meer last hebben van vlooien dan van muggen.
-we zin hebben in Belgisch eten.
-we donderdag om 16u40 landen in Zaventem.
-we casava, de sterrenhemel, sweet potatoes, palmolie, mango's, greanut cookies, baobabjuice, het strand, de zon, het chillen, bushtaxi's, Afrikaanse gerechten en elkaar zullen missen.
-het tijd vinden om naar huis te gaan.

Bedankt om onze blog te volgen.
Tot in België!
Hanne, Loes, Jonas en Tom

Fish Domoda – 08/05

Na een heel korte nacht nemen we afscheid van Aïsha en Sulayman. We maken samen fish domoda en baobabjuice.

www.clubduplex.gm – 07/05

Als we in Gambia uitgaan, doen we het goed. We zetten het feest op gang en sluiten het ook af!

Waar is Tom?

The moment of truth – 02/05 --> 06/05

Deze week zullen we de leerkrachten observeren. Zij moeten lesgeven terwijl wij vanaf de zijlijn toekijken. Zullen de leerkrachten ons verrassen en zal de school goed draaien? Of is al ons werk voor niets geweest?

Zondagavond bereiden we ons mentaal voor op een weekje school na twee weken vakantie. Er zijn echter geruchten dat het maandag public holiday is. Vanaf 22u is er weer elektriciteit en kan Modou het nieuws bekijken op tv om dit te bevestigen. Mentale voorbereiding voor niets.
Dinsdagochtend, 9u, de schoolbel rinkelt op tijd. Goed begonnen is half gewonnen. De leerkrachten doen wat we van hen verwachten. Hanne, Loes en Jonas observeren in de klassen, Tom volgt de lessen PE op. Op het einde van elke dag geven we feedback. We zijn niet verrast door wat ze doen, maar wel tevreden met de evolutie van de school. Er is structuur en meer stiptheid in tegenstelling tot de complete chaos 3 maand geleden.
De hoekenkamer is geschilderd maar nog niet ingericht. Wij werken hieraan verder en introduceren de hoekenkamer aan de leerkrachten. Dit is de nieuwe weekplanning:


Vrijdag nemen de leerkrachten en de kindjes uitgebreid afscheid van ons. Ze zingen bijna een uur lang liedjes. Na het zingen worden er klasfoto's en een schoolfoto genomen:

Op de meeting bespreken we het verloop van deze week en maken we kennis met Isatou Joof Sagnia. Zij is de headteacher van een lagere school en zal de leerkrachten begeleiden bij het lesgeven en onverwachte bezoekjes brengen.

Home sweet home - 27/04

Moe maar voldaan keren we terug naar huis. Aangezien we ongeveer 250km van huis zitten, zal dit heel de dag in beslag nemen. Na het ontbijt nemen we afscheid van Banna en Adam. We reizen terug via het noorden van het land en moeten dus eerst de ferrie nemen. In Janjangbureh ontmoeten we Muhammed, hij woont in Kerr Sering en wil ons meenemen met zijn jeep. We zitten met 7 opgepropt in de jeep, de sfeer zit goed!
http://www.youtube.com/watch?v=EsSFaR2Ycb4
Op de ferrie van Barra naar Banjul zien we enkele dolfijnen (helaas geen foto's). Enkele sfeerbeelden:
 
 
 
 
 
Om 17u komen we aan in Kololi, het voelt aan als “thuiskomen”.
 
 

Hippopotami – 26/04

 
 
Janjangbureh is een klein plaatsje met ongeveer 3000 inwoners. Het ligt op Janjangbureh Island en het is tevens de hoofdstad van de division. Het was de tweede Britse nederzetting in Gambia en jarenlang, na Banjul, de tweede belangrijkste plaats in Gambia. In de tijd van de slavenhandel was het van enorme ecomische betekenis. De ligging maakte het over water gemakkelijk bereikbaar. Janjangbureh raakt geleidelijk aan in verval. De Transgambia Highway  heeft de economische betekenis van de plaats in hoog tempo verminderd.
Schooltje in Janjangbureh:

In de voormiddag bezoeken we enkele historische plaatsten. We weten al dat enkele van deze bezienswaardigheden geen enkele historische betekenis hebben maar uitgevonden zijn om toeristen geld af te troggelen. Dit zorgt voor de nodige humor bij deze plaatsen...
Bij Cherno eten we Suppa (of zoiets), een gerecht met rijs, okrabonen en geitenvlees.
Na de lunch vertrekken we met Banna's boot downstream. Adam en Cherno vergezellen ons.
 
We gaan hippo's spotten. Onderweg zien we prachtige fauna en flora. Enja, we zien ook hippo's. We are one of the lucky ones.
 
 
 
 
 
 
 Hippo:

Op de terugweg gaan we even aan land om mango's te plukken. Mmmmmmango!

Adventure is out there – 25/04

We staan op om half acht. Onze gids staat al op ons te wachten. Aangezien we niet terugkeren naar het hoofdkwartier moeten we onze bagage meesleuren door het park.
 
 
 
 
Na een trektocht van 3 uur komen we uitgehonderd en uitgedroogd aan in Dumbuntu.
 
Wat volgt is een rit van 150 km naar JanJangBureh (Georgetown). Spanning en avontuur op de bushtaxi: lang wachten, verschroeiende hitte (bus scheerschuim ontploft), panne, irritante Nietcoenjoels en kotsende medereizigers. Na 5 helse uren komen we aan in Georgetown. Een Gambiaan die we onderweg ontmoeten (Cherno) brengt ons naar Talamanca Lodge, gelegen aan de Gambia River.
 
 
 

We worden hier heel goed ontvangen door Banna, de uitbater. Een kleine tweepersoonskamer is D200 per nacht. We mogen met 4 in 1 kamer slapen.
We snakken naar afkoeling, tijd voor een koude douche. Helaas, het water is warm. We zweten verder onder de douche. Puf puf.
Banna brengt ons met zijn bootje naar de overkant van het water.
 
 
Vanop het bootje zien we kleine lichtjes in de verte. Het blijken kaarsen te zijn die ons leiden naar een buffettafel. We dineren bij kaarslicht onder de sterretjes.
Voor we gaan slapen ontmoeten we Adam, een Canadees die werkt in Zuid-Korea. Samen met hem drinken we nog een Julbrewke.
Het wordt alweer een hete nacht. Zucht.